اشرف سادات موسوی؛ افسر اسدیان
چکیده
پژوهش حاضر با هدف پیشبینی نگرش زنان باردار نخستزا به زایمان سزارین، بر اساس اضطرابصفت، فاجعهسازی درد و استرس ادراکشده انجام شد. طرح پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه زنان باردار نخستزای شهر اصفهان در سال 1400-1399 بود که به مراکز خدمات جامع سلامت و پایگاههای بهداشت در سطح شهر اصفهان مراجعه کرده بودند و پرونده بارداری ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف پیشبینی نگرش زنان باردار نخستزا به زایمان سزارین، بر اساس اضطرابصفت، فاجعهسازی درد و استرس ادراکشده انجام شد. طرح پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه زنان باردار نخستزای شهر اصفهان در سال 1400-1399 بود که به مراکز خدمات جامع سلامت و پایگاههای بهداشت در سطح شهر اصفهان مراجعه کرده بودند و پرونده بارداری داشتند. با تقسیم مراکز بر اساس منطقه جغرافیایی و انتخاب افراد نمونه از هر 5 منطقه جغرافیایی (شمال،جنوب، شرق، غرب و مرکز) تلاش شد پیشینه فرهنگی و اقتصادی متفاوت افراد در نمونه لحاظ شود. در نهایت بر اساس ملاکهای ورود و خروج، دادههای مربوط به 80 زن باردار وارد تحلیل شد. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای نگرش به سزارین (ADM)، اضطراب حالت- صفت اسپیلبرگر (STAI)، فاجعهسازی درد (PCS) و استرس ادراکشده (PSS) استفاده شد. با استفاده از آزمون کولموگروف– اسمیرنف و میزان چولگی و کشیدگی نرمال بودن دادهها تأیید شد. آزمون همبستگی پیرسون نشان داد نگرش به سزارین با هر سه متغیر اضطرابصفت، فاجعهسازی درد و استرس ادراکشده ارتباط مثبت داشت، بدین معنی که هرچه میزان متغیرهای نامبرده بیشتر باشد، نگرش به سزارین مثبتتر است. تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام نشان داد اضطرابصفت، فاجعهسازی درد و استرس ادراکشده بهترتیب نگرش زنان باردار نسبت به زایمان سزارین را پیشبینی کردند. این سه متغیر روی هم 30 درصد واریانس نگرش زنان باردار نخستزا به زایمان سزارین را تبیین کردند. اضطرابصفت با فراهم آوردن زمینه تجارب عاطفی منفی، همراه با فاجعهسازی درد و استرس ادراکشده در نگرش مثبت زنان باردار نخستزا نسبت به سزارین مؤثر است.